Η χώρα δεν χρειάζεται εξεταστική επιτροπή για το 2015 – Καθημερινή 6/8/2017

Η​​ αντιπολίτευση ζητεί εξεταστική επιτροπή για τα γεγονότα που οδήγησαν στο καταστροφικό δημοψήφισμα και τα capital controls του 2015. Η επιμονή της είναι κατανοητή. Η χώρα πλήρωσε πανάκριβα την ασχετοσύνη και τον τυχοδιωκτισμό της απερίγραπτης κυβέρνησης Τσίπρα – Λαφαζάνη – Βαρουφάκη. Ομως η σύσταση εξεταστικής επιτροπής θα ήταν λάθος.

Το βασικό επιχείρημα υπέρ της εξεταστικής επιτροπής είναι ότι οι Ελληνες πρέπει να ξέρουν τι συνέβη στον φοβερό πρώτο εξάμηνο του 2015, ή και νωρίτερα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακόμα αντιπολίτευση. Ομως όσα έγιναν είναι σε γενικές γραμμές γνωστά. Μια λαϊκιστική κυβέρνηση πελαγοδρομούσε μεταξύ ασχετοσύνης, ιδεοληψίας και τυχοδιωκτισμού, αγωνιώντας να δείξει ότι υλοποιεί τη δέσμευσή της να σκίσει τα μνημόνια χωρίς η χώρα να βγει από το ευρώ. Υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση Τσίπρα Ι ήταν μια ομάδα άπειρων ή αδαών; Οτι είπαν ψέματα; Οτι επεξεργάζονταν ανεπαρκή ή και επικίνδυνα εναλλακτικά σχέδια; Οτι απέτυχαν παταγωδώς; Η αλήθεια πάντοτε συμβάλλει στη συλλογική ωρίμανση. Αλλά η αλήθεια δεν πρόκειται να αναβλύσει από μια Εξεταστική της Βουλής, όπου κάθε πλευρά θα ανακυκλώνει την κομματικά συμφέρουσα εκδοχή, προσπαθώντας να μεγιστοποιήσει τη ζημιά στον αντίπαλο. Κατά τον ίδιο τρόπο που κανείς δεν βγήκε σοφότερος από το τσίρκο της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους, που έστησε η πρώτη πρόεδρος της Βουλής των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αντιθέτως, μια διακομματική εξεταστική απλώς θα προσδώσει σφραγίδα εγκυρότητας στην εκδοχή που εξυπηρετεί την κυβερνητική πλειοψηφία.

Το δεύτερο επιχείρημα είναι ότι όσα συνέβησαν μέχρι τον Ιούλιο του 2015 αγγίζουν τα όρια της εσχάτης προδοσίας. Ορισμένοι κραυγάζουν περί Ειδικού Δικαστηρίου. Λίγη αυτοσυγκράτηση. Η κυβέρνηση Τσίπρα Ι εκλέχθηκε για να τερματίσει το μνημόνιο χωρίς Grexit. Πολλοί θεωρούσαμε και γράφαμε σε κάθε ευκαιρία ότι οι επαγγελίες της συνιστούν πλάνη ή απάτη. Η κυβέρνηση Τσίπρα Ι επιχείρησε να διαπραγματευθεί σκληρά, εκπόνησε αλυσιτελή σχέδια «εναλλακτικών», αναζήτησε χρήματα και πετρέλαιο στη Μόσχα και τη Βενεζουέλα, μέχρι να καταλάβει αυτό που κάθε σοβαρός γνώστης ήδη γνώριζε: ότι ο μόνος τρόπος τερματισμού των μνημονίων είναι η επιτυχής εφαρμογή τους. Αφού έφτασε στο χείλος της αβύσσου, ο κ. Τσίπρας (από φόβο; από υπολογισμό;) τελευταία στιγμή δεν πήδηξε.

Η κατάληξη της διαπραγμάτευσης στο «και πέντε» ζημίωσε τη χώρα κατά πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια. Αλλά στη δημοκρατία οι κυβερνήσεις δεν δικάζονται για την αποτυχία τους, μόνο για τη διαφθορά τους. Τιμωρούνται από το εκλογικό σώμα, με τα δικά του κριτήρια, που δεν διαθέτουν το αλάθητο. Ούτε η εκπόνηση ανόητων, ανεπαρκών ή επικίνδυνων Σχεδίων Β ή Χ συνιστά από μόνη της «εσχάτη προδοσία» ή προπαρασκευαστική πράξη εγκλήματος, όσο το έγκλημα αυτό δεν πραγματοποιήθηκε.

Γνωρίζω το αντεπιχείρημα: Δεν θέλουν τη χώρα στο ευρώ, είναι απολογητές του Μαδούρο, επιδιώκουν σοσιαλισμό με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά. Ομως στα δικαιοκρατούμενα κράτη δεν δικάζονται οι προθέσεις, η ιδεολογία, τα σχεδιάσματα, αλλά οι πράξεις.

Πρέπει να είμαστε ευλαβικά φειδωλοί στη χρήση του όρου «προδοσία». Από το 2010, το μισό πολιτικό σύστημα έστησε στο εδώλιο το άλλο μισό. Δεν ξεχνιούνται οι κραυγές για τους προδότες, τους δωσίλογους, τους Τσολάκογλου, που οι γυρολόγοι του αντιμνημονιακού λαϊκισμού εκτόξευαν στους πολιτικούς τους αντιπάλους. Δεν ξεχνιούνται οι μούντζες και τα λαϊκά δικαστήρια της πλατείας, όπου μετέπειτα υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν τη λαμπρή τους καριέρα, πριν βέβαια καταπιούν τη γλώσσα τους μετά το 3ο μνημόνιο. Και δεν ξεχνιέται επίσης ποιοι, παραμονές δημοψηφίσματος του 2015, αναβίωσαν κλίμα λοιδορίας και τρομοκρατίας εναντίον των οπαδών τού «Ναι».

Αυτό το τραύμα του διχασμού πρέπει να κλείσει. Και δεν θα κλείσει εάν οι κατηγορίες της «εσχάτης προδοσίας» ανασύρονται με τέτοια ευκολία, ούτε εάν τα άλλοτε θύματα μεταμορφωθούν σε θύτες.

Το τρίτο επιχείρημα υπέρ της Εξεταστικής είναι απλός αντιπολιτευτικός τακτικισμός. Να βγάλουμε μπροστά τον Βαρουφάκη να εκθέσει τον Τσίπρα.

Είναι κοντόφθαλμη η προσέγγιση που θα κατέληγε να προσφέρει εθνικό ακροατήριο στο αφήγημα Βαρουφάκη. Ο Τσίπρας παραδέχθηκε το λάθος του. Ο άλλος επιμένει ότι έπραξε το σωστό, και φιλοτεχνεί φωτοστέφανο μάρτυρα. Υπάρχει μια μεγαλύτερη απειλή για τη χώρα από μια κακή κυβέρνηση συμβιβασμένων λαϊκιστών, που το μόνο που τους κρατά είναι η κυνική επιθυμία της εξουσίας. Η μεγαλύτερη απειλή είναι το στρατόπεδο των πλανημένων, θυμωμένων, απελπισμένων του «Οχι» να βρει μια ηγεσία, που θα το πείσει ότι στο βάθος είχε δίκιο, όμως κάποιοι το πρόδωσαν. Ενα αφήγημα σαν του Βαρουφάκη, ότι αν ο Τσίπρας είχε προσχωρήσει στο δικό του σχέδιο σύγκρουσης με τους Ευρωπαίους, το Eurogroup, την ΕΚΤ, η χώρα θα είχε σήμερα γλιτώσει τη λιτότητα, τις περικοπές συντάξεων, το νέο μνημόνιο. Αλήθεια, αυτόν το νέο μύθο χρειάζεται σήμερα η χώρα; Και πόσο απερίσκεπτοι είναι όσοι θέλουν να μετατρέψουν σε ρυθμιστή της δημόσιας συζήτησης έναν αχαλίνωτο νάρκισσο, που δεν θα δίσταζε να φέρει τη χώρα σε πλήρη σύγκρουση με την Ευρώπη και το εθνικό της συμφέρον, για να ικανοποιήσει την ιδεολογική του φιλαυτία;

http://www.kathimerini.gr/921646/opinion/epikairothta/politikh/h-xwra-den-xreiazetai-e3etastikh-epitroph-gia-to-2015

You May Also Like